mr why

istikrarlı hayal hakikattir - gaye su akyol

https://youtu.be/h80uU2eMRLk

Yeryüzünde yapılmış en mükemmel çizgifilm hatta en mükemmel diziler listesinde ilk 5'i zorlar. Açığı yok lan dizinin, boşluğu yok. Her şey olması gerektiği gibi ve mükemmel.

En duygusal yeri ise aang'in roku'nun ölümünü öğrendikten sonra toph'un "dostluğun bir ömür ötesine taşabileceğine gerçekten inanıyor musun?" diye sorması ve yıllar sonra korra'nın yaşlı toph'u bataklıktaki evinde ziyarete gitmesidir.

Edit: adamların kurmak için çok büyük emek verdiği bükücü evreninin bir harry potter kadar, bir uyumsuz kadar, bir açlık oyunları kadar büyük bir kitleye ulaşamaması beni derinden yaralıyor.

Yine uzun süre ara verdiğim, belki bişeyler değişmiştir diyip geldiğim ama erkekleri de kadınları da aynı derecede mide bulandırıcı olan sözlük. Anonim kalabilen kaç kişi kaldık merak ediyorum.

Eskiden de sözlükler vardı. Işin ilginci zirveler yapılır herkes herkesi tanırdı. Mükemmel arkadaş ortamı vardı. Kimsenin kimseye yan gözle baktığını bilmem. Şimdi sözlüğün kadınları da evli/sevgilisi olan adamlara musallat, teşhircilik yapan ve ne yazık ki sözlükte en çok saygı gören, toz kondurulmayan tipler. Erkeklere zaten yorum yapmıyorum. Bunlar arasındaki istisnaları ayırıyorum. Ki onlar da ya sözlüğü bırakmayı tercih ediyor ya da sessiz sakin kendi hallerinde yazıyorlar zaten. Velhasıl sözlük ölmüş ağlayanı yok.

Sosyal medyayı bırakma sebeplerimden biri.

Bir diğeri de "karantina günlerinde x yapıyoruz" adı altında paylaşılan onlarca şey.
insanların evlerini ve hayatlarını paylaşma merakını hiçbir zaman anlamadım, anlayamayacağım da.

Benim aklıma can bonomo nun şarkısı geldi.
Dinlemek isteyenler için, https://youtu.be/t-iyScAMwz8

Bir zamanlar eski bir köy evinde , bir ana bir kız yaşar güzellik içinde
Ben vurgunum o zamanlar bu yâre , kıvranıp dururum yâr bana bi çare

Yol sonunda bir lamba dibinden izlerim nazlı yâri , gizli bir biçimde
Günler geçer bir haber yollarım , bir dost var işin içinde ama gönlüm biçâre

Bilemezler

Merhabalar ben bu yerlerden biriyim
Uzunca zamandır bizim haneden firariyim
Ve yolun yolum oldu ben deliyim divaneyim
izin ver nazlı yâr sana kendimi eyleyim

Bir şey ister kalbim senden dilim varmaz diyemiyorum
Dedi hayır olmaz benden birşey bir başka yâr sevemiyorum

Çekti gitti ben arkasından bakardım , tutulmuştu dilim ve sadece bakakaldım
Zor günlere aldırmadan yol aldım , bilemezdim nazlı yâr istemez alamazdım

Çaresizlik içinde geri döndüm , bana yol gözüktü ev yoluna koyuldum
Çok geçmedi bir ses duydum duruldum , güne döndüm yüzümü döner dönmez vuruldum

Silemezler

Merhabalar ben bu yerlerden biriyim
Çocuk yaşımda gelin oldum göçüp gittim
Ama çok zaman oldu yolu ayırdım eve döndüm
Bu sevda işinden her zaman korkar oldum
Uzun zaman önce bir sokak lambasının dibinde parlayan bir cift göz görüverdim
Sanma bir sensin gönlü olan bu sevdaya
Ben bu sevdaya çok önceden gönül verdim

Bir şey ister kalbim senden nasıl desem bilemiyorum
Dedi annem bekler gel gör beni ben sen gibi göremiyorum

Sözün kıymetini "lal" olandan,
Ekmeğin kıymetini "aç" olandan,
Aşkın kıymetini "hiç" olandan öğren.

Şems-i tebrizi

görsel
Elm sokağında kabus. Freddie!!

görsel
görsel
Clementine çizgi filmindeki malmoth karakteri.Çok korkardım.

görsel
Ve içimde gezerim ucu sivri bir bıçakla
Söylesem size söylerim ey ipini kendi gerenler!
Kedere kederle, ağrıya ağrıyla karşı çıkarım.

Ben yalnızlıktan çok korkuyorum.

Ve bir insanın bana bağlanmasından da.
Bütün bir hayatımı tek bir kişiyle geçirme düşüncesi bazen beni boğuyor.

O hayatın yalnız geçen her saniyesi ise kayıp.

Bu nasıl bir çelişki.

"keşke sohbet edemeyecek de olsa bir babam olsaydı" demekten daha iyi olan durumdur. evet.

içimi dökmeye geldim.

bilgili, zeki insanlara tahammül edemiyorum. özellikle zeki hemcinslerimin karşı cinsle aşırı zeka kokan, entelektüel sohbetler yapması beni çıldırtıyor.

neden peki?

çünkü aynı sohbetleri ben yapmıyorum. yeterli kültürel birikime sahip değilim. zekamı yeterince kullanmıyorum. sadece böyle hasetleniyorum ve hasedimde boğuluyorum.

"neden yeterince zeki değilim?" sorusunun etrafında dönüp durmaktan aklımı kullanmaya enerjim kalmıyor.

evet, bu benim için büyük bir sorun. empati yapacak yazarlara sesleniyorum: siz böyle bir sorunla karşı karşıya kalsanız bu sorunu çözmek için hangi adımları izlerdiniz?

görsel

Bu engelli kardeşimize 3800tl olan bir hasta yatağı alabiliriz.

Canım Annem 74 yaşında...
O yemyeşil gözleriyle dünya'nın en güzel kadınından daha güzel gözümde.
20 yaşlarında ne kadar da güzelmiş.
Kim bilir biz o yaşlara gelince nasıl olacağız.
Anne babanızın Yaşadığı her anın kiymetini bilin, sonra pişman olursunuz.

ibadetlerle bu şekilde dalga geçince komik ya da sempatik mi oluyorsunuz. Insanların değerleri bu kadar mı ucuz?
Ne kadar saygısız insanlarsınız, yazıklar olsun.
Sonra da müslümanlar yobaz dersiniz asıl yobaz sizlersiniz.

Yıktı geçti. Harika bir filmdir.

Çaldırıp kapatmanın, yapılan çağrı sayısının anlamlarının olduğu, 10.000 sms coşkusu ile deli gibi tuşların yoklandığı, kontör hesaplarının yapıldığı dönemlerdeki iletişimdi.

Pek de güzeldi.

Bence hayattaki en büyük eksikliklerden biri.